Wydarzenia mają miejsce na Wyspie Szczeniąt pojmanej przez kosmitów. Naszym zadaniem jest oswobodzenie szczeniaków poprzez uzupełnianie plansz Match-3. „Puppy Sanctuary” jest właściwie standardową grą typu Match-3 wyłącznie z trybem wymiany. Po wyczyszczeniu planszy, jedno szczenię zostaje uwolnione i trafia do schroniska. Żaden z 80 poziomów niczym się nie wyróżnia, a oczekując bonusów czy odznaczeń za uratowanie szczeniąt możemy tylko stracić czas. Co więcej, wraz z kolejnymi ukończonymi poziomami nie natrafimy na żadną zawartość, która mogłaby się odblokować. W rzeczywistości, wszystkie elementy gry są dość kiepskie jako, że nie zawiera ona w istocie żadnego zasadniczego celu. Ewentualnie, mogłaby być to scena wypędzenia obcych, jednak takiej nie przewidziano. Istnieje ponadto minus techniczny kompozycji całej gry: spowolniona reakcja na planszy utrudnia klikanie w punkty.

Czy to możliwe, że „Puppy Sanctuary” nie ma żadnych zalet? Przynajmniej opracowanie graficzne jest milutkie. Szata graficzna i animacje są nieźle wykonane i przyciągające wzrok. Tworzą wrażenie kolorowej, zabawnej kreskówki dla dzieci z prostymi, zabawkowymi postaciami zwierząt.

Być może, Puppy Island jest przeznaczona dla dzieci, których nie obchodzi szybkie tempo gry (można tu grać bez licznika czasu) lub niesatysfakcjonujące zakończenie, więc nie jest krytykowana. Z drugiej strony jednak, biorąc po uwagę takich odbiorców, maluchy nie będą miały cierpliwości by godzinami pokonywać 80 poziomów gry. Powstaje pytanie: co jest nie tak z „Puppy Sanctuary”? Oczywiste są ogólna niekompletność i sprzeczności.