Wcieliłeś w życie swój sen o posiadaniu nadmorskiej gospody, która jest w złym stanie. Twoim zadaniem jest odnowić rozpadający się dom kierując się wskazówkami zabawnej gosposi. Ta starsza pani bywa czasami troszkę irytująca, jednak powinno się wybaczać starszym ludziom ich piskliwy, denerwujący ton czy też nadmierną natarczywość, prawda? Jedną ze specyficznych cech gry są 3 mini-gry, na które natkniemy się w każdym z 16 zalanych pokoi. W pierwszej grze trzeba znaleźć ukryte obiekty (to oczywiste, przecież to HOG!). W drugiej grze należy odłożyć przedmioty do pokoi, w których powinny się znaleźć. Można to zrobić dopiero wtedy, gdy wszystkie przedmioty są znalezione ponieważ wcześniej pokoje są zamknięte. Trzecia gra jest typowym poszukiwaniem przedmiotów z listy takich jak trofeów, dzbanków itd. Kiedy trzy gry w pokoju zostają ukończone można opuścić pokój.

Oprawa graficzna „Dream Inn: The Driftwood” jest elementem, który najbardziej zapada w pamięć. Barwne i wyraziste lokacje, brak ponurego, ciemnego tła przemawia na korzyść twórców grafiki. Postać managera gospody jest troszkę komiksowa, ale gospodyni przedstawiona jest jako żywiołowa i energiczna osoba. Jeśli chodzi o muzykę w „Gospodzie marzeń: Driftwood” jest ona niezwykle przyjemna i wesoła a każda scena wypełniona jest aktywnym dźwiękiem.

Grając w „Dream Inn: The Driftwood” zdajesz sobie sprawę, że nie ma potrzeby mówić o morderstwach, złodziejach, duchach czy czymkolwiek aby gra była wciągająca i przykuwająca uwagę. Gra na pewno zaspokoi potrzeby zarówno nowicjuszy jak i weteranów gatunku dzięki doskonałej kombinacji wszystkich elementów gry.