Jak się okazuje, fabuła gry jest całkiem przeciętna. Jak w większości gier match-3, bohaterem jest początkujący magik, który chce rozwijać swoje moce i poszerzjąc wiedzę na temat czarnoksięstwa. Standordowo również mamy tu starą księgę czarów znaleziona gdzieś w lesie, jaskini czy coś w tym stylu. Ta banalność i plytkość jest także w Val’Gor: The Beginning. Jeśli chodzi o sama grę, jest również przeciętna, nieskomplikowana, z trybem zmiennym. Co więcej, gra jest pełna zakłóceń. Największą wadą jest zbyt krótki czas, który powoduje wrażenie jakby nasza prędkość wzrastała z poziomu na poziom. Jednak jest to match-3 a nie gra akcji. Podsumowując, w grze nie ma energii.

Mówiąc o szacie graficznej i podkładzie muzycznym trzeba powiedzieć, że są niezłe. Nie ma tu nic co irytuje, ale nie ma też nic co mogłoby przyciągnać wzrok.

Val’Gor: The Beginning nie wystaje ponad inne, standardowe gry match-3. Zatem można sobie raz zagrać – zabijając nudę – jednak zapamiętać jej się raczej nie da.